Jest to zdolność towaru do zaspokajania potrzeb człowieka i wynika z fizycznych, chemicznych, czyli naturalnych właściwości rzeczy.

Jest następną formą przejawiania się działalności produkcyjnej człowieka, formą historycznie późniejszą od gospodarki naturalnej.

Tzw. terytorialny podział pracy

Stosunek ilościowy (proporcja), w jakim jeden towar jest wymieniany na inny.

Wymiana bezpośrednia-bezpieniężna.

System, w którym istnaiała wymienialność banknotów na dewizy państw o mocnej walucie, które z kolei można było zamienić na złoto.

Miała miejsce ok. 8 tys. lat temu i przyniosła wraz z osadnictwem nadwyżki produkcji; rolnicy byli w stanie wyprodukować znacznie więcej, niż potrzebowali do przeżycia.

Wiąże się z subiektywną oceną przydatności danego dobra dla konkretnego nabywcy.

To taki typ gospodarki, w kórej producent wytwarza produkty w celu bezpośredniego zaspokojenia swoich potrzeb.

Jest najwyższą formą wartości wymiennej i oznacza ilość pieniądza, którą trzeba zapłącić za jednostkę towaru.